سوشیار

اینجا نشستم تو روروئک تا همه ببینن چه آقایی شدم واسه خودم!     اینجا می خوام لثه هامو ماساژ بدم که مامانی مچمو گرفته...   اینجا بدون هیچچچ کمکی واسه خودم می شینم...     اینجا طبق عادت پنج ماهگی البته یه کم محکم تر سرمو می ذارم زمین و از بین پاهام دنیا رو وارونه می بینم..     و اینجا کاملا سورپرایزی می گیرم به مبل تا بلن شم...   و اینجا با اجازه همه پیشکسوتا و هم سن و سالا روی دو پام بلن می شم... بله.. من سوشیار... هفت ماهه ... تو شش ماه و نیمگی ایستادم... ...

  عکس مربوط به سه روز مونده تا پایان شش ماهگی، آخرین روزای بهترین بهترین روزای مامانی! ...

پنج ماهگی ات مبارک نفسک ما! باکمی تاخیر... که به خاطر جشن خاله جونی بود! این روزا انقدر شیرین و خوردنی هستی که مامان از بودن باهات سیر نمی شه... سینه خیز تقریبا به همه جای خونه سرک می کشی. عاشق تماشای کارتونهای داداشی هستی، وقتی هم داداشی به خاطر اینکه چشات اذیت نشه جلوت می شینه قایمکی از پشت سرش سرک می کشی و مدتی ما رو می ذاری سر کار که مثلا نمی ذاریم تی وی تماشا کنی... اینجا یکی از اون جاهاییه که باید بگردیم و پیدات کنیم... زیر رخت آویز! قند عسل مامان!   ...

      و روز به روز دلنشین تر و دلربا تر می شویم   البته اولین باری که غلت زدم، 23مرداد خونه دائی جون بود که از شکار دوربین دور موند.   ...

...

              ...

من و یه روز خوب با خونواده کنار دریا...   خب، حال دیدین شبیه کی هستم؟! درسته... کپی پدرجونم... چشامم که خود چشای خاله رخشنه... البته سیاهش... ...